24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN!
24 Kasım öğretmenler günü okulumuzda kutlandı. Bu özel günde emeği geçen arkadaşlarımıza teşekkür ediyor, tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyoruz.Ebediyete göçmüş tüm şehit öğretmenlerimizi rahmet ve minnet ile anıyoruz.
Günün anlam ve önemini belirten yazısı ve bu hoş program için Türkçe Öğretmenimiz Yağmur İNCİ'YE tekrar teşekkür ederiz.
Sayın Müdürüm, değerli arkadaşlarım, sevgili öğrencilerimiz,
Arkamda gördüğünüz şu fotoğraf hepimizin bildiği gibi Başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk'ün en meşhur fotoğraflarından biridir. Peki bu fotoğrafın anlamını biliyor muyuz? Birçok öğrencimiz bilmiyor. Açıklayayım,
Daha önce Osmanlıda birçok ilim insanı latin alfabesine geçmek istemiş ama mümkün olamamıştı. 1 Kasım 1928'de kökten bir devrim ile latin alfabesine geçtik. Sizler etrafınızda yapılan bazı yorumlardan şunu duymuşsunuzdur. "Bir gecede cahil kaldık!" Hayır, aslında cahil kalmadık. Osmanlı Devleti'nde okuma yazma oranı kadınlarda binde 3 erkeklerde yüzde 7 idi. Yani her 1000 kadından sadece 3'ü her 100 erkekten sadece 7'si okuma yazma biliyordu. Bunun en büyük sebebi arap alfabesinin konuştuğumuz dile yani Türkçe'ye uygun olmaması öğrenmek için büyük çaba harcanması gerektiğiydi. İşte bu fotoğraf Başöğretmen'in halka bizzat yeni alfabeyi tanıttığı ve yurt gezisine çıktığı onlarca fotoğraftan sadece biri. 1928 yılında yüzde 4 bile olmayan okuma yazma oranımız 1935 yılında yüzde 20'leri bugün ise neredeyse yüzde 100'ü bulmuştur. 24 Kasım 1928'de halka okuma yazma öğretmek için açılan Millet mekteplerinin kuruluşunu bugün öğretmenler günü olarak kutlamaktayız. Dil devrimi eğitimimizin mihenk taşı olmuştur. Ancak daha gidecek çok yolumuz olduğu da bir gerçek...
Bizler yani öğretmenleriniz hepimiz sizler gibi öğrenciydik. Buradaki tüm öğretmenleriniz adına konuşabilirim ki hiçbirimize bu meslek çalışmadan çaba harcamadan bahşedilmedi. Hiçbirimiz ultra lüks, zengin ailelerde büyümedik. Birçoğumuz aynı sizler gibi küçük okullarda ilçelerde okuduk. Ama bazı noktalarda sizden ayrılıyoruz. Sizin yaşınızdayken öğretmenlerimiz büyüyünce ne olacaksın diye sorduğunda cevabımız hep aynıydı. Öğretmen olmak istiyorum... Dil ucuyla ya da öylesine bir söyleyiş değildi bu. Gerçekten içten gelen bir arzuydu. Çünkü öğretme aşkı böyle bir şeydir. Günün birinde hayat sizi farklı noktalara itse de hep birilerine bir şeyler öğretmeye çalışırsınız. Hani bazen "Hiç bilmeden hiç olmadı öğretmen olurum." diyorsunuz ya bizler öğretmen olmak için aynı sizin gibi 8 yıl okuduk. Sınavlara girdik. Lisede 3 ya da 4 yıl okuduk. Üniversiteyi kazanmak için gecemizi gündüzümüze kattık. Üniversiteyi kazandık bu seferde öğretmenlik yapabilmek için onlarca dersi çalışarak bir sürü sınava ve mülakata tabi tutulduk. Anadolu'nun ücra köşelerinde ya da evimizden binlerce kilometre uzakta eğitim verdik ve hala vermeye devam ediyoruz. Hiçbiri bize altın tepside sunulmadı. İstedik, çalıştık ve kazandık.
Sizlerden ricamız içinizde en ufak bir öğretme arzusu varsa bunu susturmaya çalışmayın. Kendinize güvenin.
Az önce saygı duruşundan bulunduğunuz şehit öğretmenler de bu yollardan geçmişti. Hiçbirinin adını duymadınız ya da anlamını kavramadınız. Ben size bazılarını söyleyeyim. Neşe Alten mesela,
Hain terör örgütü Pkk'nın sırf çocuklara eğitim vermeye gitmesinler diye şehit ettiği onlarca öğretmenden biriydi.Kapısı çalınıp babasıyla birlikte şehit edildiğinde sadece 21 yaşındaydı ve 3 haftalık öğretmendi. İlk maaşını atandığı köy okulunu adam etmek için harcamıştı. Şenay Aybüke Yalçın, daha birkaç yıl önce, Ayşenur öğretmenimiz çok değil 3 gün önce şehit oldu. Onlar da sadece 22 yaşındaydı.
Eğitim vermek hiçbir zaman kolay olmadı.
Öğretmenin maaşı, tatili, verdiği notu, söylediği en ufak sözü 3 çocukla bile aynı ortamda bulunmamış insanların diline dolanırken bizler bu anlamsız konuları bir kenara bırakıp siz öğrencilerimizin aynı öğretmenleriniz gibi Türkiye cumhuriyeti devletine ilelebet bağlı, Atatürk ilke ve inkılaplarına sadık, dürüst ve ahlaklı bireyler olarak yetişmesi en büyük arzumuzdur.
Pamukkale Ortaokulunda öğretmen olduğum için kendimi şanslı sayıyorum. Böyle hissetmemde en büyük pay öğretmen arkadaşlarımındır. Birlikte çok uzun zamandır çalışıyoruz. Birbirimize çok şey öğrettik. Öğrenmenin sadece okulda okurken yapılmadığının hayat boyu sürdüğünün en büyük kanıtı olarak:
Henüz çok yeni bağ kursak da Onur Hoca'ya ve Firdevs Hoca'ya arkadaşlıkları ve uyumları için
Ayşen Hocama neşesi ve pozitif enerjisi için
Rıdvaniye Hocama ve Hatice Sezmiş Hocama hem anneliğin hem öğretmenliğin bir vücutta nasıl şekillendiğini gösterdikleri için
Berna Hocama ve Hatice Hocama bambaşka branşlardahakkını vererek nasıl bu kadar başarılı olunabileceğini gösterdikleri için
Abdullah Hocama bir öğretmene babacan tavrın nasıl yakıştığını gösterdiği için
Şu an aramızda olmasa da sevgili zümrem Tuğbanur Hocama yol göstericiliği için
Serap Hocama ve Zülal Hocama idealistliğin bir öğretmene nasıl yakıştığını gösterdikleri ve dostlukları için
Kıymetli idarecilerimiz Mehmet Hocama ve Müdür Beye bir idarenin nasıl olması gerektiğini ve nasıl hoşgörülü olunabileceğini gösterdikleri için,
Teşekkürlerimi borç bilirim.
Sözü fazla uzatmadan sizleri sürprizlerle dolu program ile baş başa bırakıyor, öncelikle Başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk ve şehit öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutlayıp saygı ve minnetle anıyor ve tüm öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyorum.
